تویی که از شمیم تو بهشت جان گرفته است | مرثیه ی کوفه و شام | میثم مومنی نژاد

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب

تویی که از شمیم تو بهشت جان گرفته است

فدای آن سرت شوم که بوی نان گرفته است

چه کرده پنجه ی صبا چو چنگ زد به زلف تو

که شور گیسوی تو دل از آسمان گرفته است