ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
آن گل که دین و مکتب از او آبرو گرفت
گل های باغ عشق از او رنگ و بو گرفت
بهر نماز عشق به محراب معرفت
از چشمه سار چشم تر خود وضو گرفت
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
آن گل که دین و مکتب از او آبرو گرفت
گل های باغ عشق از او رنگ و بو گرفت
بهر نماز عشق به محراب معرفت
از چشمه سار چشم تر خود وضو گرفت
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
خدا کند ز لبت یک سلام هم باشد
و سایه ات به سرم مستدام هم باشد
بریز گیسوی خود را به شانه های نسیم
که خوش تر است که ماهم تمام هم باشد
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
فراز منبر نی قرص ماه می بینم
خدای من ! نکند اشتباه می بینم ؟
بتاب یوسف من ! بوی گرگ می شنوم
بتاب ، راه دراز است و چاه می بینم
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
کربلا را می سرود این بار ، روی نیزه ها
با دو صد ایهام معنی دار ، روی نیزه ها
نینوایی شعر او از نای هفتاد و دو نی
مثل یک ترجیع شد تکرار ، روی نیزه ها
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
گرچه گاهی با دلم باید نباید می کنی
گرچه گاهی هم مرا در خود مردد می کنی
مطئنم دوستم داری که در هر اربعین
ناز می آیی و راه مرز را سد می کنی
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
شکر خدا دعای سحرها گرفته است
دست مرا کرامت آقا گرفته است
شکر خدا که چشم همیشه حسینی ام
اشکی برای روز مبادا گرفته است
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
تازه رسیده از سفر کربلا سرت
بین تن تو فاصله افتاده تا سرت
با پهلوی شکسته و با صورت کبود
کنج تنور کوفه کشانده مرا سرت
ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
به این دلیل که می زد پیامبر بوسه
گرفت تیغ از این جا شدیدتر بوسه
برای این که نبرّند ظهر روز دهم
گرفته است از این حنجر این قدر بوسه