004

ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب


گشود جانب دریا ، نگاه شعله‌ ورش را

همان نگاه که می‌ سوخت از درون ، جگرش را

به دور دست بیابان نگاه کرد ، چگونه

گرفته بود عطش ، خیمه‌ خیمه ، دور و برش را